Szturm do nieba

Z punk­tu wi­dze­nia ka­to­li­ka mo­dli­twa jest naj­sku­tecz­niej­szym dzia­ła­niem, ja­kie moż­na pod­jąć w obro­nie ży­cia. Jest też opar­ciem dla wszel­kich ini­cja­tyw, bo jak pi­sał w św. Jo­se­ma­ria Escri­va: „Dzia­ła­nie nic nie jest war­te bez mo­dli­twy”.

Mo­dli­twa pro-li­fe

Za­cząć war­to od mo­dli­twy dzięk­czyn­nej i uwiel­bie­nia Bo­ga za otrzy­ma­ny dar ży­cia i za to, że za­pro­sił lu­dzi do współ­pra­cy w po­wo­ły­wa­niu no­we­go ży­cia do ist­nie­nia. Ludz­ka obo­jęt­ność i grze­chy prze­ciw pią­te­mu przy­ka­za­niu po­trze­bu­ją mo­dli­twy wy­na­gra­dza­ją­cej. Wresz­cie jest czas na mo­dli­twę bła­gal­ną. Cza­sem jest ona je­dy­nym wyj­ściem, gdy sta­je­my bez­rad­ni przed sy­tu­acją, z któ­rą po ludz­ku nie umie­my so­bie po­ra­dzić. Pro­sić trze­ba o oca­le­nie za­gro­żo­nych dzie­ci i za ich ro­dzi­ców. Mo­dlić się za mat­ki skła­nia­ją­ce się ku abor­cji, nie­rzad­ko opusz­czo­ne przez oj­ców dziec­ka czy zma­ga­ją­ce się z dra­ma­tem gwał­tu. Za oj­ców, któ­rym trud­no zna­leźć w so­bie od­wa­gę do pod­ję­cia od­po­wie­dzial­no­ści za po­czę­te ży­cie. Za dziad­ków i bab­cie, by oka­za­li po­trzeb­ne wspar­cie. Za le­ka­rzy, po­łoż­ne i pie­lę­gniar­ki, by nie bra­li udzia­łu w od­bie­ra­niu ży­cia nie­na­ro­dzo­nym. Za spo­łe­czeń­stwa, by wzra­stał w nich sza­cu­nek dla ży­cia każ­de­go czło­wie­ka. Za sta­no­wią­cych pra­wo, aby każ­de­mu czło­wie­ko­wi, na­wet te­mu, któ­ry mie­rzy je­den mi­li­metr, za­gwa­ran­to­wa­li bez­wa­run­ko­we pra­wo do ży­cia oraz zor­ga­ni­zo­wa­ną po­moc oso­bom nie­peł­no­spraw­nym czy cho­rym.

Jak się mo­dlić?

Do­łącz do in­nych „Wszyst­kie do­bre uczyn­ki ra­zem wzię­te nie ma­ją ty­le war­to­ści, co jed­na Msza świę­ta” – mó­wił św. Jan Ma­ria Vian­ney. War­to pa­mię­tać o tym, że­by każ­dą Eu­cha­ry­stię, w któ­rej uczest­ni­czy­my, ofia­ro­wy­wać w kon­kret­nej in­ten­cji. Mo­dli­twa wspól­no­to­wa na­wią­zu­je do obiet­ni­cy Chry­stu­sa, że Bóg wy­słu­cha tych, któ­rzy zgod­nie się mo­dlą. Jed­nym z przy­kła­dów ta­kiej ini­cja­ty­wy jest War­szaw­skie Je­ry­cho.

W mar­cu br. po raz ósmy kil­ka­dzie­siąt wspól­not i osób in­dy­wi­du­al­nych dzia­ła­ją­cych na te­re­nie ar­chi­die­ce­zji war­szaw­skiej, uczest­ni­czy­ło w ad­o­ra­cji Naj­święt­sze­go Sa­kra­men­tu, trwa­ją­cej ca­łe 7 dni, 24 go­dzi­ny na do­bę. Do te­go ce­lu swo­ją ka­pli­cę udo­stęp­ni­ły sio­stry Fran­cisz­kan­ki Ro­dzi­ny Ma­ryi, któ­re opie­ku­ją się też oknem ży­cia.

Po­dej­mij zo­bo­wią­za­nie

Dla tych, któ­rzy czu­ją się go­to­wi zło­żyć de­kla­ra­cję re­gu­lar­nej mo­dli­twy czy wy­rze­czeń, do­stęp­nych jest kil­ka pro­po­zy­cji.

 

Ka­ro­li­na Plu­ta

 

Za­chę­ca­my do re­gu­lar­ne­go ko­rzy­sta­nia z ser­wi­su in­ter­ne­to­we­go: www.pro-life.pl. Ak­tu­al­no­ści na: www.facebook.com/psozc

Wię­cej w dru­ko­wa­nym wy­da­niu „Dro­gi”. Za­chę­ca­my do pre­nu­me­ra­ty. O „Dro­gę” py­taj­cie tak­że w swo­ich pa­ra­fiach.