Drodzy Bracia i Siostry,
Ewangelia (…) mówi o początku życia publicznego Jezusa w miasteczkach i wioskach Galilei. Jego misja nie zaczyna się od Jerozolimy, to znaczy z centrum religijnego, społecznego i politycznego, ale z obszaru peryferyjnego, pogardzanego przez Żydów ściślej przestrzegających zasad religijnych ze względu na obecność w tym regionie różnych grup ludności. Dlatego prorok Izajasz określa go jako „Galileę poganˮ (Iz 8, 23). Jest to ziemia graniczna, obszar tranzytowy, gdzie spotkali się ludzie różnych ras, kultur i religii. Galilea stała się w ten sposób miejscem symbolicznym dla otwarcia Ewangelii na wszystkie narody. Z tego punktu widzenia Galilea przypomina dzisiejszy świat: współistnienie różnych kultur, konieczność konfrontacji i spotkania. Także i my jesteśmy codziennie zanurzeni w „Galilei poganˮ, a tego rodzaju w tym kontekście możemy się przestraszyć i ulec pokusie budowania ogrodzeń, by być bezpieczniejszymi, lepiej chronionymi. Ale Jezus uczy nas, że Dobra Nowina nie jest ograniczona do jednej części rodzaju ludzkiego, należy ją przekazywać wszystkim. (…)
Wyruszając z Galilei, Jezus uczy nas, że nikt nie jest wykluczony ze zbawienia Boga, a wręcz że Bóg woli rozpocząć od peryferii, od ostatnich, aby dotrzeć do wszystkich. (…) Jezus rozpoczyna swoją misję nie tylko z miejsca poza centrum, ale także od ludzi, których można by nazwać „niskiej pozycjiˮ. By wybrać swoich pierwszych uczniów (…) kierował się do ludzi skromnych i prostych (…).
Drodzy przyjaciele, Pan powołuje także dzisiaj! Przechodzi drogami naszego życia codziennego. Wzywa nas, byśmy szli z Nim, z Nim pracowali dla Królestwa Bożego, w „Galileachˮ naszych czasów. Pozwólmy, aby dotarło do nas Jego spojrzenie, Jego głos i idźmy za Nim, „aby radość Ewangelii dotarła aż po krańce ziemi, i żadne peryferie nie zostały pozbawione jej światła”.
Ojciec Święty Franciszek,
Watykan 26.01.2014 r.