Znajomy, zajmujący się prawami człowieka, opowiedział mi smutną historię, jakich pewnie wiele. Otóż pewien młody chrześcijanin, który uciekł z fundamentalistycznego islamskiego kraju przed prześladowaniami, znalazł pracę jako kierowca w Europie Zachodniej. I stracił ją, gdyż nie chciał ściągnąć symboli religii katolickiej, będąc w pracy.
Męczeństwo pierwszych chrześcijan, krzyżowanie, tortury na kole i inne tragiczne historie znane z żywotów świętych wydają nam się czasem tak odległe, że trudno nam w ogóle sobie wyobrazić, jak w przeszłości ludzie musieli cierpieć za wyznawaną wiarę. Może trochę bliższe emocje czujemy, raz za razem niestety, słysząc o krwawych prześladowaniach współczesnych chrześcijan – jak ostatnio w Sudanie. Słyszymy, że chrześcijaństwo jest najbardziej prześladowaną religią świata. Ocenia się, że z powodu wiary w Chrystusa cierpi na całym świecie około 100 mln ludzi. Tak, ludzie wciąż są zabijani za to, że wyznają wiarę w Chrystusa – na początku XXI wieku. Dużym problemem są coraz częstsze postawy antychrześcijańskie w krajach wydawałoby się cywilizowanych – organizacje zajmujące się prawami człowieka alarmują: i w Stanach Zjednoczonych, i w Europie lawinowo rośnie liczba przypadków agresji wobec chrześcijan.
Cztery kroki
Czy mając ten – niedoceniany często – komfort możliwości wyznania swojej wiary, wyrażania poglądów religijnych, brania udziału w nabożeństwach, nie mamy dziś okazji do wykazania się odwagą? Nic bardziej mylnego! Możemy zrobić dużo. Oto trzy podstawowe kroki:
- Modlić się. Dołącz w swojej modlitwie intencje tych osób, które właśnie w tym momencie siedzą w więzieniach za wiarę.
- Zdobywać wiedzę. Interesuj się! Wejdź na strony takich organizacji jak Open Doors (w języku polskim) czy Christian Concern (angielski).
- Protestować. Nie trzeba wiele wysiłku, by znaleźć w Internecie petycje w obronie prześladowanych chrześcijan. Znajdź taką stronę i podpisz się! Twoje trzy minuty i podanie imienia i nazwiska (czasem adresu mail) może zmieni czyjeś życie!
- Jasno deklarować swoją wiarę. Sposobów na to jest mnóstwo – może trzeba przemóc niewłaściwy wstyd i przeżegnać się, mijając kościół? Znaleźć minutę czasu w zabieganym poranku, by zmówić modlitwę przed posiłkiem? Założyć krzyż na szyję (a ściągnąć np. z uszu – często widzi się krzyż np. w kolczykach jako element jedynie dekoracyjny. Warto zastanowić się, czy nie jest to forma profanacji)? Doczepić do pęku kluczy chrześcijański breloczek? Ruszyć głową i znaleźć swój własny sposób? „Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych” (Łk 12, 8).
Święta Tereska od Dzieciątka Jezus pięknie pisała o małej drodze. My pomyślmy dziś o małej odwadze.
Odwaga pierwsza
31-letnia kobieta z Michigan (USA) została zagrożona karą za to, że umieściła ogłoszenie w lokalnej gazetce kościelnej o tym, że poszukuje współlokatorki, która też jest chrześcijanką. Prywatna organizacja Fair Housing Center złożyła skargę do stanowego biura praw obywatelskich przeciwko autorce anonsu, zarzucając jej dyskryminację wyznawców innych religii w sprawach mieszkaniowych.
Czy mam odwagę wybrać na współlokatora osobę mniej rozrywkową, imprezową, może czasem i nudną, ale wyznającą podobny system wartości?
Odwaga druga
Rząd federalny zagroził więzieniem studentce amerykańskiej szkoły wyższej, jeśli nie usunie ze swojej pracy wieńczącej edukację odniesień do Jezusa.
Czy mam odwagę w pracach domowych, wypracowaniach z przedmiotów humanistycznych jasno wyrażać swoje poglądy religijne, cytować katolickie książki, przedstawiać chrześcijańska interpretację np. utworów poetyckich?
Odwaga trzecia
Nastolatek w amerykańskiej szkole podstawowej został siłą usunięty ze swojego miejsca przy stole w stołówce szkolnej oraz skarcony wobec kolegów za modlitwę przed lunchem.
Czy mam odwagę przeżegnać się przed zjedzeniem kanapki na przerwie?
Odwaga czwarta
Również w amerykańskiej szkole władze zakazały obdarowywania się przez uczniów świątecznymi prezentami zawierającymi odniesienia religijne.
Czy mam odwagę dać w prezencie katolicką książkę? Czy myślę o tym, że mądra chrześcijańska książką, płyta z filmem czy muzyką dla osoby niewierzącej może być tym momentem, w którym zainteresuje się ona sprawami wiary?
Odwaga piąta
Wielka Izba Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu podważyła wyrok niższej instancji ws. wieszania krzyży w klasach. Sędziowie uznali, że ich obecność nie narusza Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Wyrok z 2009 nakazujący ściągnięcie krzyży ze ścian włoskiej szkoły został cofnięty.
Czy mam odwagę przeżegnać się przez krzyżem w swojej klasie? Czy umiem upomnieć klnących kolegów stojących pół metra od świętego dla mnie symbolu? Czy sprawdziłem kiedyś, czy krzyż w mojej klasie nie jest zakurzony lub nie wymaga renowacji?
Odwaga szósta
W Niemczech matka została posłana do aresztu na osiem dni za to, że nie chciała, by jej dzieci uczestniczyły w jej zdaniem demoralizujących zajęciach edukacji seksualnej (przedstawiających życie seksualne jako zabawę).
Czy umiem odezwać się na lekcjach wychowania do życia w rodzinie przeciw aborcji? Czy znam i potrafię używać argumentów przeciwko prześmiewczym uwagom znajomych dotyczącym np. naturalnych metod planowania rodziny czy wstrzemięźliwości przed ślubem?
Miejsca, gdzie chrześcijan prześladuje się najbardziej:
1: Korea Północna. W tym państwie chrześcijanie zbierają się w podziemiu, gdyż za publiczne wyznawanie wiary grozi więzienie, obóz pracy albo kara śmierci. Szacuje się, że obecnie w północnokoreańskich obozach pracy przebywa około 70 tysięcy wyznawców Chrystusa;
2: Afganistan;
3: Arabia Saudyjska;
4: Somalia;
5: Iran;
6: Malediwy;
7: Uzbekistan;
8: Jemen;
9: Irak;
10: Pakistan. W tym kraju w więzieniu za wiarę przebywa Asia Bibi, chrześcijanka uwięziona za „bluźnierstwo przeciw islamowi”. W 2010 roku została skazana na śmierć przez powieszenie. Od tego czasu przebywa w izolatce bez okien, zlewu i WC czy wentylacji. Jej cela jest ciasna – na szerokość wyciągniętych ramion.
(Open Doors)
Modlitwa za prześladowanych chrześcijan
Boże, poprzez tajemnicze zrządzenie Twej Miłości, pozwoliłeś swemu Kościołowi uczestniczyć w cierpieniu Twego Syna, wzmocnij nasze Siostry i Braci, którzy z powodu swej wiary są prześladowani.
Obdarz ich swoją mocą i wytrwałością, aby w każdym ucisku pokładali w Tobie całą swą ufność, a w cierpieniu wiernie świadczyli o Tobie.
Podaruj im radość z uczestnictwa w ofierze Chrystusa i obdarz pewnością, że ich imiona są zapisane w Księdze Życia.
Daj im siłę do naśladowania Chrystusa, która wesprze ich w dźwiganiu Krzyża, a w utrapieniu ustrzeże ich chrześcijańską wiarę. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Katarzyna Urban