Wstępniak

Do­bra No­wi­na – ład­nie się mó­wi, ład­nie się sły­szy i ład­nie się kre­śli na kart­kach. Zło­śli­wi po­wie­dzą, że to mi­lu­si, świą­tecz­ny fra­ze­sik, a ja na­pi­szę, że to praw­dzi­wa re­wo­lu­cja. Bo co to jest Do­bra No­wi­na? Sy­no­nim Ewan­ge­lii, praw­da i opo­wieść o Je­zu­sie Chry­stu­sie, któ­ry przy­szedł na świat do swo­ich uko­cha­nych dzie­ci. No ale że­by nie by­ło cu­kier­ko­wa­to, do­daj­my, że nie wszyst­kie dzie­ci oka­za­ły się sym­pa­tycz­ne i wdzięcz­ne. Nie­któ­re na­wet chwy­ci­ły za mie­cze, aby Go za­bić.

Ale za­raz, za­raz, to ja­kie w koń­cu ma­my świę­ta: Bo­że Na­ro­dze­nie czy Wiel­ka­noc, po­prze­dzo­ną Mę­ką Pa­na Je­zu­sa? Zde­cy­do­wa­nie ma­my Bo­że Na­ro­dze­nie. A to do­sko­na­ły po­wód, aby przy­po­mnieć, że Do­bra No­wi­na to tak­że Bo­ża wia­do­mość, że za­wsze do­sta­je­my dru­gą szan­sę. Za­wsze! Je­zus przy­cho­dzi do nas ja­ko Szan­sa na ra­dość, mi­łość, wiecz­ność, zba­wie­nie.

Za­chę­cam sie­bie i Was, że­by­śmy sta­ra­li się pa­trzeć na wszyst­kie dru­gie szan­se przez pry­zmat Pa­na Bo­ga. Tak­że na te szan­se, któ­ry my sa­mi mo­że­my dać ko­muś in­ne­mu. Ja­sne, że trud­no za­ufać oso­bie, któ­ra nas zra­ni­ła, za­wio­dła na­sze na­dzie­je i po­de­pta­ła za­ufa­nie. Ale Do­bra No­wi­na ogar­nia tak­że ją. Więc je­śli Pan Bóg wy­ba­cza i „ze­ru­je” kon­to, mo­że i my…? W bie­żą­cym nu­me­rze pi­sze­my m.in. o du­cho­wym dzie­wic­twie, czy­li o ży­ciu w czy­sto­ści, na­wet je­śli tzw. pierw­szy raz ma­my już za so­bą. Du­cho­we dzie­wic­two to po­waż­ny ka­li­ber, spra­wa du­żej wa­gi. Ale tak­że tu, gdzie na­sze ścież­ki wy­raź­nie roz­mi­nę­ły się z Bo­ży­mi dro­go­wska­za­mi, Pan Bóg da­je dru­gą szan­sę. To jest na­praw­dę Do­bra No­wi­na! A mo­że ma­łe za­da­nie na świę­ta? Dla każ­de­go z nas, dla mnie i dla Was? Po­myśl­my, ko­mu mo­gli­by­śmy dać dru­gą szan­sę (al­bo trze­cią, czwar­tą, pią­tą…) i po­mó­dl­my się w in­ten­cji tej oso­by.

Ży­czę Wam wspa­nia­łe­go Bo­że­go Na­ro­dze­nia! Spo­tkaj­my się w ko­lej­nym nu­me­rze – lep­si, życz­liw­si i szczę­śliw­si!

Mag­da Gu­ziak-No­wak

re­dak­tor na­czel­ny