Wspomnij na nas Panie

Dzi­siej­sza uro­czy­stość (…) sta­no­wi uko­ro­no­wa­nie ro­ku li­tur­gicz­ne­go. Mo­ty­wem prze­wod­nim (…) jest cen­tral­ne miej­sce Chry­stu­sa. (…) Apo­stoł Pa­weł da­je nam bar­dzo głę­bo­ką wi­zję cen­tral­ne­go miej­sca Chry­stu­sa. Przed­sta­wia Go ja­ko pier­wo­rod­ne­go wo­bec każ­de­go stwo­rze­nia: w Nim, przez Nie­go i dla Nie­go zo­sta­ło wszyst­ko stwo­rzo­ne. On jest cen­trum wszyst­kich rze­czy, jest ich po­cząt­kiem. Bóg dał Mu peł­nię, ca­łość, aby w Nim wszyst­ko po­jed­nać ze so­bą (por. 1, 12–20). (…)

Chry­stus jest nie tyl­ko cen­trum stwo­rze­nia, ale tak­że cen­trum Lu­du Bo­że­go. Jest wła­śnie tu i te­raz w cen­trum nas. Jest tu­taj obec­nie w Sło­wie i bę­dzie na oł­ta­rzu, ży­wy, obec­ny po­śród nas. (…) I wresz­cie Chry­stus jest cen­trum hi­sto­rii ludz­ko­ści i każ­de­go czło­wie­ka. Je­mu mo­że­my przed­sta­wić ra­do­ści i na­dzie­je, smut­ki i nie­po­ko­je, z któ­rych utka­ne jest na­sze ży­cie. Gdy Je­zus jest w cen­trum, to roz­ja­śnia­ją się na­wet naj­ciem­niej­sze mo­men­ty na­sze­go ży­cia i da­je On nam na­dzie­ję, jak to się dzie­je z do­brym ło­trem w dzi­siej­szej Ewan­ge­lii.

Pod­czas gdy wszy­scy in­ni zwra­ca­ją się do Je­zu­sa z po­gar­dą – „Je­śli je­steś Me­sja­szem, Wy­brań­cem Bo­żym, wy­baw sa­me­go sie­bie, scho­dząc z krzy­żaˮ – to ów czło­wiek, któ­ry w ży­ciu się po­gu­bił, na sa­mym koń­cu skru­szo­ny lgnie do Je­zu­sa ukrzy­żo­wa­ne­go, bła­ga­jąc: „Wspo­mnij na mnie, gdy przyj­dziesz do swe­go kró­le­stwaˮ (Łk 23, 42). A Je­zus mu obie­cu­je: „Dziś ze Mną bę­dziesz w ra­juˮ (w. 43). Je­zus wy­po­wia­da je­dy­nie sło­wo prze­ba­cze­nia, a nie po­tę­pie­nia. (…)

Obiet­ni­ca Je­zu­sa da­na do­bre­mu ło­tro­wi da­je nam wiel­ką na­dzie­ję: mó­wi nam, że ła­ska Bo­ża jest za­wsze ob­fit­sza niż mo­dli­twa, któ­ra o nią pro­si­ła. Pan da­je za­wsze wię­cej niż to, o co jest pro­szo­ny, jest bar­dzo hoj­ny: pro­sisz Go, aby wspo­mniał na cie­bie, a On pro­wa­dzi cię do swe­go kró­le­stwa! (…) Pro­śmy Pa­na, aby o nas pa­mię­tał, bę­dąc pew­ny­mi, że dzię­ki Je­go ła­sce bę­dzie­my mo­gli mieć udział w Je­go chwa­le w Nie­bie. Idź­my wszy­scy tą dro­gą.

 

Oj­ciec Świę­ty Fran­ci­szek, Wa­ty­kan, 24.11.2013 r.