Drodzy bracia i siostry!
W Credo, po wyznaniu wiary w Ducha Świętego, mówimy: „Wierzę w jeden, Święty, powszechny i apostolski Kościółˮ. Istnieje głębokie powiązanie pomiędzy tymi dwoma rzeczywistościami wiary: to Duch Święty daje życie Kościołowi, kieruje jego krokami. (...) Każdy musi być głosicielem Ewangelii, zwłaszcza poprzez swoje życie! (...)
Paweł VI pisał wyraźnie: „(...) Duch Święty działa w każdym głosicielu Ewangelii, jeśli tylko poddaje się Jego kierownictwu. On podsuwa mu słowa, (...) a równocześnie usposabia serca słuchaczy, aby otwarli się na przyjęcie Ewangelii i na głoszone Królestwo. (...)
Oto pierwszy skutek działania Ducha Świętego, który prowadzi i ożywia głoszenie Ewangelii: jedność, komunia. (…) Język Ducha Świętego, język Ewangelii i język komunii zachęca do przezwyciężenia wszelkiej obojętności, podziałów i konfliktów. Powinniśmy wszyscy zadać sobie pytanie: Jak daję się prowadzić Duchowi Świętemu (...)? Czy niosę słowo pojednania i miłości w środowiska, w których żyję? (...) Niesienie Ewangelii oznacza głoszenie i życie pojednaniem, przebaczeniem, pokojem, jednością, miłością, którą nam daje Duch Święty. (...)
Drugi element: w dzień Pięćdziesiątnicy Piotr napełniony Duchem Świętym stanął „razem z Jedenastoma i „donośnym głosem, „otwarcie głosił dobrą nowinę Jezusa (...). Oto inny skutek działania Ducha Świętego: odwaga głoszenia nowości Ewangelii Jezusa (...).
Wspomnę jedynie o trzecim elemencie (...): nowej ewangelizacji. Kościół ewangelizujący zawsze musi wychodzić od modlitwy, od prośby (...) o ogień Ducha Świętego. Tylko intensywna i wierna relacja z Bogiem pozwala na wyjście z naszych ograniczeń i głoszenie otwarcie Ewangelii. Bez modlitwy nasze działania stają się puste, a nasze głoszenie pozbawione jest ducha. (...)
Drodzy przyjaciele, (…) bądźmy ludźmi modlitwy, dającymi świadectwo Ewangelii z odwagą, stając się w naszym świecie narzędziami Bożej jedności i komunii.
Ojciec Święty Franciszek
Watykan, 22 maja 2013 r.