Człowiek nie może żyć bez miłości. Człowiek pozostaje dla siebie istotą niezrozumiałą, jego życie pozbawione jest sensu, jeśli nie objawi mu się Miłość, jeśli nie spotka się z Miłością. Watykan 1999 r.
Kto potrafi właściwie zrozumieć pragnienia człowieka? Kto potrafi je zaspokoić? Któż jeśli nie Ten, który jako Stwórca życia może spełnić oczekiwania, którymi On sam napełnił serce człowieka? Orędzie z okazji VIII Światowego Dnia Młodzieży, 1992 r.
Wierzyć, znaczy widzieć rzeczy, tak jak widzi je Bóg, mieć udział w Bożej wizji świata i człowieka. Watykan, 1997 r.
Młodzi Przyjaciele, miejcie świętą ambicję być świętymi, tak jak Bóg jest święty! Watykan, 1999 r.
Nie lękajcie się być świętymi nowego tysiąclecia! Bądźcie miłośnikami kontemplacji i modlitwy, postępujcie zgodnie z wyznawaną wiarą i służcie ofiarnie braciom jak żywe członki Kościoła i budowniczowie pokoju. Watykan, 1999 r.
W głębi człowieka zakorzeniona jest skłonność do myślenia o sobie, stawiania siebie w centrum zainteresowania i do czynienia samego siebie miarą wszystkiego. Kto jednak idzie za Jezusem, odrzuca tę postawę skupienia na sobie i nie ocenia wszystkiego z punktu widzenia własnej korzyści. Prawdziwe życie wyraża się bowiem przez dar z siebie, owoc łaski Chrystusa: jest życiem wolnym, w komunii z Bogiem i z braćmi. Watykan, 2001 r.
Od całych wieków Bóg o nas myślał i kochał nas jako istoty jedyne i niepowtarzalne. Wzywa nas, a Jego wezwanie ukonkretnia się w Jezusie Chrystusie, który mówi do nas słowa, które kierował kiedyś do apostołów: „Pójdź za Mną”. On jest drogą, która prowadzi nas do Ojca! Santiago de Compostela, 1989 r.
Prawda to Jezus Chrystus. Miłujcie prawdę! Żyjcie w prawdzie! Nieście prawdę światu! Bądźcie świadkami prawdy! Jezus jest prawdą, która zbawia; jest pełnią prawdy, do której doprowadzi nas Duch Prawdy. Santiago de Compostela, 1989 r.